In 2019 heeft de Europese Unie richtlijnen voor digitale toegankelijkheid vastgelegd met de "European Accessibility Act", kortweg EAA. Het doel is om iedereen gelijke toegang te geven tot telecommunicatie, software en internet.

In algemene termen betekent toegankelijkheid dat iedereen, ongeacht leeftijd of lichamelijke beperking, toegang heeft tot diensten, goederen of gebouwen. De EAA definieert in welke mate de EU-markt moet worden afgestemd op een grotere toegankelijkheid en welke wetswijzigingen moeten worden geïnitieerd voor de implementatie.

De Europese toegankelijkheidswet is voortgekomen uit de richtlijn inzake webtoegankelijkheid van 2016. De EAA heeft deze richtlijnen nu verder gespecificeerd en verfijnd. Gebieden zoals verkoopautomaten, televisieprogramma's en het internet zijn toegevoegd en zijn nu opgenomen in de EAA.

De EU-lidstaten moeten nu tegen juni 2022 overeenkomstige wetten op nationaal niveau publiceren die de punten uit de EAA aanpakken. Deze wetten moeten vervolgens in 2025 door de bedrijven zijn geïmplementeerd. De wetten die voortvloeien uit de EAA vervangen de huidige toegankelijkheidsrichtlijnen, die van land tot land verschillen. De nieuwe Europabrede toegankelijkheidsbasis gaat dit nu veranderen: Binnen de EU zouden er dan relatief gestandaardiseerde regels op landenniveau moeten komen. Het is ook vermeldenswaard dat de nieuwe toegankelijkheidswet nu ook particuliere bedrijven omvat en verantwoordelijk maakt. Voorheen hadden alleen overheidsorganisaties te maken met toegankelijkheid.

De volgende producten en diensten vallen onder de EAA:
- Smartphones en tablets
- E-commercediensten
- Computers en besturingssystemen
- Televisies en digitale tv-diensten
- Bankdiensten en geldautomaten, evenals ticketautomaten
- E-books
- Openbaarvervoersystemen en -diensten (bus, trein, lucht- en zeevervoer)

Waarom de Europese Toegankelijkheidsakte zo belangrijk is:
De Europese Toegankelijkheidsakte maakt eerlijke en rechtvaardige deelname aan de samenleving mogelijk voor alle mensen, ongeacht leeftijd en mogelijke beperkingen. Volgens het Federale Bureau voor de Statistiek (2017) zijn alleen al in Duitsland 7,8 miljoen mensen gecategoriseerd als ernstig gehandicapt. Van deze groep heeft 97% de handicap in de loop van hun leven opgelopen. De koopkracht van deze groep wordt geschat op ongeveer 720 miljard euro per jaar. Het wetsontwerp is daarom ook een soort economische motor die tot doel heeft de markt uit te breiden door middel van toegankelijkheid en zou daarom ook winstgerichte bedrijven moeten aantrekken.